1970'lerin başında Lüleburgaz'dan Düğüncülü köyüne gitmek benim için çok uzun bir seyehat olarak görünürdü , aslında toplam 25 km kadar olan mesafe yaklaşık 1 saat sürerdi ve otobüslerde sigara içmek serbest olduğu için dumandan göz gözü görmezdi vede işin kötü tarafı beni araba tutardı , kendime gelmem saatler sürerdi, köye ulaştığımda adeta bir masal diyarına adım atmış gibi hissederdim kendimi , kavurucu yaz sıcağında toprak zeminli stabilize köy sokaklarından yansıyan ısı direkt insanın yüzüne gelirdi , dolayısı ile köyde yaşayan herkes güneş altında uzun süre kallmaktan olsa gerek esmer tenli idi ve ben kısa pantolon ve kısa kollu gömleğimle onların yanında pamuk kadar beyaz olurdum hep, dolayısı ile nereye gitsem şehirli olduğum anlaşılırdı ve tüm köylü kadınları ekstra bir şevkat gösterirdi bana, tabi köydeki yerleşik çocuklarda benimle oyun olynayabilmek için yarışırlardır , şehirden gelen tek ben değildim , Hasan Gürses'lerin yanındaki evde aynı benim gibi anneannesine yazları gelen Semih diye bir arkadaş daha vardı. Onuda oyunlarımıza alırdık arada. Evimizin hemen arkasında komşu kapısı ile bağlantımız olan vir komşumuz daha vardı , akranım olan çocuğun ismini hatırlamıyorum ama sürekli Fenernahçe forması şeklinde bir tişort giyerdi. Köyün orta bölgesinde caminin karşısında kahvehaneler vardı , ve genelde köyün çarşısı gibi tüm alışveriş oarada cereyan ederdi , o zamanlar Alpullu'dan günübirlik gelen bir seyyar dondurmacı hatırlıyorum , yeşil Renault Station arabasının bagajına koyduğu termoslardan dondurma satardı, sanıyorum kepçesi 25 kuruş idi. Ben Dr. Ercüment Sönmez Güdücüoğlu olarak o yıllarda Düğüncülü köyünün hayvanlılıkla geçindiğini gözlemlemiştim , sabah gün doğumunda tüm hayvanlar otlamak üzere köy mer'asına çıkartılır ve akşamlarıda tüm hayvanlar kendi yaşadıkları evi bildikleri için kendiliğinden evlerine dönerlerdi. Biz hasanla yürümek yerine genelde koşarak ulaşım sağlardır. Akşamları her yer derin bir karanlığa gömülürdü , köyün tek ışık kaynağı dayımın işletimindeki Üçkardeşler sineması olurdu.
Dr. Ercüment Sönmez Güdücüoğlu
sonmezguducu@gmail.com
